Protetik diş hekimliğinin amaçlarından biri de, herhangi bir nedenle aşırı madde kaybına uğramış olan dişlerde eksilmiş veya kaybolmuş olan fonksiyon ve estetiğin sağlanabilmesi için bu dişlerin tedavi edilerek ağızda uzun sure kalmasını sağlamaktır. Kaybedilmiş olan fonksiyon ve estetiğin iadesinde, kanal tedavisini takiben uygulanan ve tutuculuğu kök kanalından sağlanan protetik restorasyon türüne post-core (mil ve çekirdek) uygulamaları denilmektedir. Bu uygulama, kök kanal boyunun en az 2/3'üne kadar uzanan bir kanal mili (post) ve hem bu yapıdan destek alacak, hem de dişe yapılacak restorasyona tutuculuk sağlayacak bir çekirdek (core) alt yapıdan oluşmaktadır.

Endodontik tedavide gelişen materyaller ve yöntemler sayesinde önceleri çekim endikasyonu konulan pek çok diş artık başarılı bir şekilde ağızda tutulabilmektedir. Bu dişlere kanal tedavisinden sonra yapılacak restorasyon ise, işin en önemli kısmını oluşturmaktadır. Çürük, travma, daha önceden yapılmış restoratif veya endodontik işlemler sonucunda dişin kuron dokularının tamamı ya da büyük bir bölümü kaybedilmiş olabilir. Mevcut diş yapısının yetersiz kaldığı ve dolgu ile restore edilemeyeceği durumlarda yapılacak restorasyonun tutulucuğunu sağlamak için post-core sistemleri sıklıkla tercih edilmektedir.

Başarıda rol oynayan en önemli etken doğru endikasyonun konulması ve uygulamada ana prensiplerin takip edilmesidir. Kanal tedavisinin başarısı, kök kanal şekli, çürük oluşumuna yatkınlık, post boşluğunun şekillendirilmesi ve kullanılan postun çeşidi ile ilgili pek çok faktör postun başarısını etkilemektedir.

Post-core materyali olarak, döküm veya hazır metal postlar, karbon veya cam fiber postlar kullanılabilir. Günümüzde estetik beklentilerin artması ve adeziv sistemlerin gelişmesiyle birlikte post sistemlerinin seçenekleri artmıştır. Giderek artan estetik ve biyolojik olarak uyumlu maddelere olan talep, metal olmayan post-core sistemlerinin daha çok tercih edilmesine yol açmıştır.

Post-Core Uygulamasının Aşamalar

Kanal tedavisi uygulanmış dişin kök kanal dolgusunun belli bir miktarı kaldırılıp kanal yuvası şekillendirilir. Kanal şekline ve çapına uygun post alt yapısı seçilerek köke yerleştirilir. Daha sonra core üst yapısı hazırlanır ve küçültülmüş diş formuna getirilir. Post-core üzerine de, geleneksel yöntemlerle hazırlanan kuron veya köprü protezleri yapıştırılır.

Kökler aracılığıyla iletilen çiğneme kuvvetleri sayesinde köklerin çevresindeki kemik dokusu erimez, mevcut kemik hacmi korunmuş olur. Hiçbir protetik tedavi kişinin kendi dişinin yerini tutamaz. Bu nedenle kökler, mümkün olduğunca ağızda tutulmalıdır. Ağızda kalan kökler eğer sağlıklıysa ve tedavisi mümkün ise çekilmeyip post-core uygulamaları ile fonksiyon görmeye devam eder.

Postun yerinden çıkması, post kırıkları, kök kırıkları, kuron protezinde tutuculuk kaybı, estetik sorunlar, çürük oluşumu, kök ucunda enfeksiyon oluşması gibi sorunlarla karşılaşılabilir. Bu durumda dişin çekilmesi gerekmektedir.