Protetik diş hekimliğinin amaçlarından biri de, herhangi bir nedenle aşırı madde kaybına uğramış olan dişlerde eksilmiş veya kaybolmuş olan fonksiyon ve estetiğin sağlanabilmesi için bu dişlerin tedavi edilerek ağızda uzun sure kalmasını sağlamaktır. Kaybedilmiş olan fonksiyon ve estetiğin iadesinde, kanal tedavisini takiben uygulanan ve tutuculuğu kök kanalından sağlanan protetik restorasyon türüne post-core (mil ve çekirdek) uygulamaları denilmektedir. Bu uygulama, kök kanal boyunun en az 2/3'üne kadar uzanan bir kanal mili (post) ve hem bu yapıdan destek alacak, hem de dişe yapılacak restorasyona tutuculuk sağlayacak bir çekirdek (core) alt yapıdan oluşmaktadır.
Endodontik tedavide gelişen materyaller ve yöntemler sayesinde önceleri çekim endikasyonu konulan pek çok diş artık başarılı bir şekilde ağızda tutulabilmektedir. Bu dişlere kanal tedavisinden sonra yapılacak restorasyon ise, işin en önemli kısmını oluşturmaktadır. Çürük, travma, daha önceden yapılmış restoratif veya endodontik işlemler sonucunda dişin kuron dokularının tamamı ya da büyük bir bölümü kaybedilmiş olabilir. Mevcut diş yapısının yetersiz kaldığı ve dolgu ile restore edilemeyeceği durumlarda yapılacak restorasyonun tutulucuğunu sağlamak için post-core sistemleri sıklıkla tercih edilmektedir.